Leczenie depresji

Różne twarze depresji

Według aktualnych szacunków ok. 12% ludzi na świecie cierpi bądź cierpiała w ciągu swojego życia na zaburzenia depresyjne. Najczęściej depresję diagnozuje się wśród kobiet między 20. a 40. rokiem życia, jednak ta choroba dotyka wielu osób niezależnie od wieku czy płci.

Warto pamiętać, że nie u wszystkich osób depresja przejawia się w podobny sposób. Podczas gdy kobiety najczęściej skarżą się na przygnębienie czy bezsilność, mężczyźni czasem wykazują agresję, częściej podejmują impulsywne bądź ryzykowane działania i niejako odreagowują swoje wewnętrzne  cierpienie i poczucie pustki.

Jak walczyć z depresją?

Niestety depresja nie należy do zaburzeń, których objawy mijają z czasem same. Nieleczona depresja może doprowadzić do pogorszenia stanu, a nawet w niektórych przypadkach stanowić zagrożenie dla życia. Dlatego po diagnozie depresji należy niezwłocznie udać się do specjalisty i rozpocząć terapię.

Liczne badania naukowe potwierdzają, że chociaż sama farmakoterapia i psychoterapia charakteryzują się podobną skutecznością, to najlepsze efekty daje łączenie obu form leczenia. Przy cięższych epizodach depresyjnych wskazana jest wizyta u psychiatry i rozpoczęcie terapii lekami przeciwdepresyjnymi, aby ustabilizować stan oraz zmniejszyć nasilenie objawów. Z kolei dla pełnego zrozumienia przyczyn choroby i skuteczniejszego zapobiegania nawrotom warto skorzystać z psychoterapii.

Jakiego terapeutę wybrać?

Przy wyborze terapeuty należy zwrócić uwagę na wykształcenie specjalisty oraz nurt terapeutyczny, w którym pracuje. Najlepiej udać się do psychoterapeuty, który ukończył bądź jest w trakcie nauki w szkole psychoterapii akredytowanej przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Polską Radę Psychoterapii.

Ważne, aby przed rozpoczęciem psychoterapii zorientować się w charakterystyce oraz potwierdzonej naukowo skuteczności danej modalności terapeutycznej. Większość nurtów charakteryzuje się podobnymi rezultatami w leczeniu depresji, jednak często terapia w poszczególnych nurtach wygląda inaczej i skupia się na odmiennych aspektach.

Trzy najczęstsze formy pracy terapeutycznej to:

• terapia poznawczo-behawioralna,
• terapia psychodynamiczna,
• terapia humanistyczna,
• terapia w nurcie psychologii zorientowanej na proces.

Terapia poznawczo-behawioralna w pierwszej kolejności zajmuje się zmianą negatywnych przekonań na temat siebie oraz rzeczywistości, a także modyfikacją szkodliwych zachowań. Terapeuci psychodynamiczni próbują odkryć źródło zaburzenia, koncentrując się na historii życia oraz pracując nad rozwiązaniem wewnętrznych konfliktów klienta. Z kolei priorytetem terapii humanistycznej jest wydobycie indywidualnego potencjału klienta, a głównym narzędziem pracy jest partnerska relacja terapeutyczna. Psychoterapia w nurcie psychologii zorientowanej na proces obejmuje pracę na różnych poziomach zarówno rzeczywistości jak i głębszych poziomów wewnętrz psychicznych, a także pracę w doświadczeniu – czyli dotykania problemu tam gdzie się go przeżywa i gdzie się zrodził.

Warto pamiętać, że niezależnie od nurtu, w którym pracuje dany terapeuta, najważniejszym aspektem decydującym o skuteczności psychoterapii jest dobra relacja i współpraca między klientem a terapeutą. Dlatego warto poświęcić czas na głębsze zapoznanie się z profilem terapeuty i podjąć w pełni świadomą decyzję o wyborze konkretnej formy pracy.